รอยยิ้ม สยอง
รอยยิ้ม สยอง กลางดึกในคืนหนึ่งฉันนั่งอ่านหนังสือเพียงลำพังอยู่ข้างหน้าต่างในห้องพักของตัวเอง ขณะที่กำลังอ่านอยู่เพลินๆอยู่เพลินๆ หางตาก็พลันเห็นรอยใครบางคนยืนอยู่ท่ามกลางความมืดมิดข้างหน้าต่าง ฉันได้หันหน้าไปมองเล็กน้อยเห็นใบหน้าของใครสักคนที่เลือนรางจากแสงภายนอกที่มืดสลัวกำลังส่งยิ้มให้ ฉันยิ้มตอบตามมารยาทแล้วกลับมาอ่านหนังสือต่อโดยไม่ได้คิดอะไร
แต่แล้วฉันก็ต้องหยุดชะงักการอ่านหนังสือ แล้วเปลี่ยนมาเป็นขนลุกทั้งตัวเมื่อฉันคิดได้ว่า ห้องของฉันอยู่บนชั้น 14 ของตึกสูงที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวในบริเวณนี้ แล้วใครกันที่ยืนส่งยิ้มให้อยู่ด้านนอกหน้าต่างที่ไร้ซึ่งระเบียงและกันสาดกัน !?
